BIBLIA SACRA VULGATA -- Book: Hab/Hab
Chapter: 1
1: Onus quod vidit Habacuc propheta.\
2: [Usquequo, Domine, clamabo,/ et non exaudies ?/ vociferabor ad te, vim patiens,/ et non salvabis ?/
3: Quare ostendisti mihi iniquitatem et laborem,/ videre prædam et injustitiam contra me ?/ Et factum est judicium, et contradictio potentior./
4: Propter hoc lacerata est lex,/ et non pervenit usque ad finem judicium ;/ quia impius prævalet adversus justum,/ propterea egreditur judicium perversum./
5: Aspicite in gentibus, et videte ;/ admiramini, et obstupescite :/ quia opus factum est in diebus vestris,/ quod nemo credet cum narrabitur./
6: Quia ecce ego suscitabo Chaldæos,/ gentem amaram et velocem,/ ambulantem super latitudinem terræ,/ ut possideat tabernacula non sua./
7: Horribilis et terribilis est :/ ex semetipsa judicium et onus ejus egredietur./
8: Leviores pardis equi ejus,/ et velociores lupis vespertinis :/ et diffundentur equites ejus :/ equites namque ejus de longe venient ;/ volabunt quasi aquila festinans ad comedendum./
9: Omnes ad prædam venient,/ facies eorum ventus urens ;/ et congregabit quasi arenam captivitatem./
10: Et ipse de regibus triumphabit,/ et tyranni ridiculi ejus erunt ;/ ipse super omnem munitionem ridebit,/ et comportabit aggerem, et capiet eam./
11: Tunc mutabitur spiritus, et pertransibit, et corruet :/ hæc est fortitudo ejus dei sui.]\
12: [Numquid non tu a principio,/ Domine, Deus meus, sancte meus,/ et non moriemur ?/ Domine, in judicium posuisti eum,/ et fortem, ut corriperes, fundasti eum./
13: Mundi sunt oculi tui, ne videas malum,/ et respicere ad iniquitatem non poteris./ Quare respicis super iniqua agentes,/ et taces devorante impio justiorem se ?/
14: Et facies homines quasi pisces maris,/ et quasi reptile non habens principem./
15: Totum in hamo sublevavit,/ traxit illud in sagena sua,/ et congregavit in rete suum./ Super hoc lætabitur, et exsultabit./
16: Propterea immolabit sagenæ suæ,/ et sacrificabit reti suo,/ quia in ipsis incrassata est pars ejus,/ et cibus ejus electus./
17: Propter hoc ergo expandit sagenam suam,/ et semper interficere gentes non parcet.]
Chapter: 2
1: [Super custodiam meam stabo,/ et figam gradum super munitionem :/ et contemplabor ut videam quid dicatur mihi,/ et quid respondeam ad arguentem me.]\
2: Et respondit mihi Dominus, et dixit : [Scribe visum, et explana eum super tabulas,/ ut percurrat qui legerit eum./
3: Quia adhuc visus procul ;/ et apparebit in finem, et non mentietur :/ si moram fecerit, exspecta illum,/ quia veniens veniet, et non tardabit./
4: Ecce qui incredulus est, non erit recta anima ejus in semetipso ;/ justus autem in fide sua vivet./
5: Et quomodo vinum potantem decipit,/ sic erit vir superbus, et non decorabitur :/ qui dilatavit quasi infernus animam suam,/ et ipse quasi mors, et non adimpletur :/ et congregabit ad se omnes gentes,/ et coacervabit ad se omnes populos./
6: Numquid non omnes isti super eum parabolam sument,/ et loquelam ænigmatum ejus, et dicetur :/ Væ ei qui multiplicat non sua ?/ usquequo et aggravat contra se densum lutum ?/
7: Numquid non repente consurgent qui mordeant te,/ et suscitabuntur lacerantes te,/ et eris in rapinam eis ?/
8: Quia tu spoliasti gentes multas,/ spoliabunt te omnes qui reliqui fuerint de populis,/ propter sanguinem hominis,/ et iniquitatem terræ, civitatis, et omnium habitantium in ea./
9: Væ qui congregat avaritiam malam domui suæ,/ ut sit in excelso nidus ejus,/ et liberari se putat de manu mali !/
10: Cogitasti confusionem domui tuæ ;/ concidisti populos multos,/ et peccavit anima tua./
11: Quia lapis de pariete clamabit,/ et lignum, quod inter juncturas ædificiorum est, respondebit./
12: Væ qui ædificat civitatem in sanguinibus,/ et præparat urbem in iniquitate !/
13: Numquid non hæc sunt a Domino exercituum ?/ laborabunt enim populi in multo igne,/ et gentes in vacuum, et deficient./
14: Quia replebitur terra, ut cognoscant gloriam Domini,/ quasi aquæ operientes mare./
15: Væ qui potum dat amico suo mittens fel suum,/ et inebrians ut aspiciat nuditatem ejus !/
16: Repletus es ignominia pro gloria ;/ bibe tu quoque, et consopire./ Circumdabit te calix dexteræ Domini,/ et vomitus ignominiæ super gloriam tuam./
17: Quia iniquitas Libani operiet te,/ et vastitas animalium deterrebit eos/ de sanguinibus hominum,/ et iniquitate terræ, et civitatis, et omnium habitantium in ea./
18: Quid prodest sculptile, quia sculpsit illud fictor suus,/ conflatile, et imaginem falsam ?/ quia speravit in figmento fictor ejus, ut faceret simulacra muta./
19: Væ qui dicit ligno : Expergiscere ;/ Surge, lapidi tacenti !/ Numquid ipse docere poterit ?/ ecce iste coopertus est auro et argento,/ et omnis spiritus non est in visceribus ejus./
20: Dominus autem in templo sancto suo :/ sileat a facie ejus omnis terra !]
Chapter: 3
1: Oratio Habacuc prophetæ, pro ignorantiis.\
2: [Domine, audivi auditionem tuam, et timui./ Domine, opus tuum, in medio annorum vivifica illud ;/ in medio annorum notum facies :/ cum iratus fueris, misericordiæ recordaberis./
3: Deus ab austro veniet,/ et Sanctus de monte Pharan :/ operuit cælos gloria ejus,/ et laudis ejus plena est terra./
4: Splendor ejus ut lux erit,/ cornua in manibus ejus :/ ibi abscondita est fortitudo ejus./
5: Ante faciem ejus ibit mors,/ et egredietur diabolus ante pedes ejus./
6: Stetit, et mensus est terram ;/ aspexit, et dissolvit gentes,/ et contriti sunt montes sæculi :/ incurvati sunt colles mundi ab itineribus æternitatis ejus./
7: Pro iniquitate vidi tentoria Æthiopiæ ;/ turbabuntur pelles terræ Madian./
8: Numquid in fluminibus iratus es, Domine ?/ aut in fluminibus furor tuus ?/ vel in mari indignatio tua ?/ Qui ascendes super equos tuos, et quadrigæ tuæ salvatio./
9: Suscitans suscitabis arcum tuum,/ juramenta tribubus quæ locutus es ;/ fluvios scindes terræ./
10: Viderunt te, et doluerunt montes ;/ gurges aquarum transiit :/ dedit abyssus vocem suam ;/ altitudo manus suas levavit./
11: Sol et luna steterunt in habitaculo suo :/ in luce sagittarum tuarum ibunt,/ in splendore fulgurantis hastæ tuæ./
12: In fremitu conculcabis terram ;/ in furore obstupefacies gentes./
13: Egressus es in salutem populi tui,/ in salutem cum christo tuo :/ percussisti caput de domo impii,/ denudasti fundamentum ejus usque ad collum./
14: Maledixisti sceptris ejus,/ capiti bellatorum ejus,/ venientibus ut turbo ad dispergendum me :/ exsultatio eorum, sicut ejus qui devorat pauperem in abscondito./
15: Viam fecisti in mari equis tuis,/ in luto aquarum multarum./
16: Audivi, et conturbatus est venter meus ;/ a voce contremuerunt labia mea./ Ingrediatur putredo in ossibus meis,/ et subter me scateat :/ ut requiescam in die tribulationis,/ ut ascendam ad populum accinctum nostrum./
17: Ficus enim non florebit,/ et non erit germen in vineis ;/ mentietur opus olivæ,/ et arva non afferent cibum :/ abscindetur de ovili pecus,/ et non erit armentum in præsepibus./
18: Ego autem in Domino gaudebo ;/ et exsultabo in Deo Jesu meo./
19: Deus Dominus fortitudo mea,/ et ponet pedes meos quasi cervorum :/ et super excelsa mea deducet me/ victor in psalmis canentem.]